BROGNON ROLLINL'avant-dernière version de la réalité
- Tentoonstelling
L’avant-dernière version de la réalité is de eerste grote museale tentoonstelling in België van het kunstenaarsduo David Brognon en Stéphanie Rollin. De tentoonstelling brengt bestaande werken samen met nieuwe producties die speciaal voor de ruimten van de BPS22 werden gerealiseerd in een perspectief dat bijna vijftien jaar geleden begon. Het stelt ons in staat de eigenheid en de samenhang van hun benadering en hun formele en conceptuele universum te meten.
BROGNON ROLLIN
In de afgelopen vijftien jaar heeft het duo Brognon Rollin een proteïsch oeuvre opgebouwd met een obsessieve constante de mens centraal te stellen in al hun beeldende reflecties. De scherpzinnige observatie van bepaalde gebeurtenissen in de maatschappij heeft de kunstenaars ertoe gebracht werken te creëren die tot de geschiedenis van de minimal art behoren en die getuigen van een grote gevoeligheid in hun concept zelf en in de context van hun creaties.
Hoge sensibiliteit dankzij tweevoudige gevoeligheid. Een positief gevolg van een evenwichtig duo. "Je moet het 100% eens zijn om een werk tot een goed einde te brengen. Door deze verbintenis wordt onze productie nogal vertraagd, maar het laat ons toe eerlijk te kunnen zijn. We benaderen het onderwerp niet altijd op dezelfde manier. Maar als we het eens zijn over het eindresultaat, dan is het werk af." (Stéphanie Rollin) ; "Over eenzelfde situatie hebben we twee verschillende opvattingen, maar we willen hetzelfde, en het op dezelfde manier verwerken. Elk kunstwerk is dus de exacte perceptie van wat ik voel en wat zij voelt." (David Brognon).
L'AVANT DERNIĒRE VERSION DE LA RÉALITÉ
[De voorlaatste versie van de werkelijkheid]
De tentoonstelling beschrijft aan de hand van een selectie van een veertigtal werken – verrijkt met enkele nieuwe werken – de belangrijkste etappes van de artistieke ontwikkeling van het duo. Tussen de verschillende werken is een cluster van steeds terugkerende aandachtspunten geweven, waaraan de tentoonstelling haar samenhangend beeld ontleent. Deze samenhang wordt versterkt door een ingetogen scenografie die –net als hun benadering en de tentoongestelde werken – ontdaan is van alle overbodige elementen om zich te concentreren op het essentiële.
Een van de tentoongestelde werken is "Yamina": een 27 meter lange neon-hartlijn, die in de palm van de hand ligt, speciaal gemaakt voor de grote industriële hal van BPS22. Of "24H Silence (157 - 282 min / 1440 min)", een jukebox met 80 LP-platen waarop een minuut stilte is opgenomen en die ergens in de wereld wordt waargenomen na een tragedie: terroristische aanslag, beroemd sterfgeval, natuurramp, massale schietpartij...
Deze werken zijn, net als de tentoonstelling, een perfecte illustratie van de relevantie van een werk dat tegelijk conceptueel, poëtisch, politiek en soms pop is.