Een kanarie in de mijnIntentieverklaring van Magali Baribeau-Marchand

Tijdens deze periode van onderzoek en vernieuwing bij BPS22 probeer ik mijn eigen visie op een ecologie van aandacht te definiëren. Ik neem de tijd om mijn directe omgeving op een poëtische manier waar te nemen en me te verdiepen in het infra-gewone dat zich daar afspeelt. Tijdens het observeren van de subtiele bewegingen van het dagelijkse leven in Charleroi raakte ik geïnteresseerd in de levenswijze van de vogels waarmee we samenleven.

Terwijl ik door de stad wandelde, maakte ik videobeelden van vogels in de vlucht. Deze vogels zijn zo alledaags dat we soms vergeten dat ze er zijn. Om een parallel te leggen tussen het oscillerende videobeeld van de bewegende vogels en de trillende gebaren van de vogel, besloot ik een kanarie te adopteren om meer te weten te komen over zijn levenswijze: door zijn gezang, door de lichamelijke communicatie en door aandacht voor zijn behoeften.

De metafoor van de kanarie in de mijn is een leidraad voor mijn artistieke verkenningen en conceptueel onderzoek. Ten tijde van de hoogtijdagen van de steenkoolwinning, die in Henegouwen zeer symbolisch is, namen de mijnwerkers gekooide kanaries mee ondergronds om mogelijke rampen te kunnen voorspellen. Kanaries zijn zeer gevoelig voor giftige dampen en raakten, als een soort waarzeggers, in paniek bij de komst van een mijngasontploffing. Deze onrust als waarschuwingsteken werd een cruciale aanwijzing om het ergste te voorkomen.

Door de gevoeligheid van de vogel tot onderwerp van mijn werk te maken, deel ik met het publiek een ervaring van aanwezigheid, die bestaat in het tijdelijk samenwonen met mijn kanarie in een tijdelijke artistieke interventieruimte in de Passage de la Bourse 14. Een week lang nodig ik voorbijgangers uit om mijn kanarie in vertrouwen te komen nemen, alleen, om een moment van uitwisseling met hem te beleven zonder enige tegenprestatie.

Tijdens mijn artistieke interventie ga ik verder met mijn verkenning van video geïnspireerd op amateurfilms en het gefilmde dagboek. Ik ontwikkel spontane en vluchtige artistieke acties rond drukwerk en tekst.

Deze (versnelde) residentie binnen de residentie, die vooral gericht is op de ontmoeting en het experiment, stelt me in staat een kunstenaarsboek samen te stellen, evenals verschillende video-elementen en installatie-elementen te creëren. Zo kom ik dichter bij het gevoel van de vogel, die zich ook aan een nieuwe omgeving moet aanpassen, die een nieuw tijdelijk leven moet opbouwen door zich aan te passen aan de soms vruchtbare, soms confronterende gevaren van de ontmoeting met anderen.